ترکیب لاستیکی چیست ؟

ترکیب لاستیک علم مخلوط کردن یک فرمول لاستیکی خاص، از جمله لاستیک و مواد افزودنی، قبل از شروع فرآیند ولکانیزاسیون یا پخت است. اساساً، این همه کاری است که فقط دستور العمل مناسب برای برنامه شما را مخلوط می کند.

هدف نهایی از ترکیب لاستیک معمولاً دستیابی به خواص فیزیکی و شیمیایی خاصی بدون هزینه بیش از حد است. در شایگان لاستیک میتوانید انواع قطعات لاستیکی مانند اورینگ EPDM ، اورینگ nbr ، اورینگ سیلیکونی ، اورینگ وایتون ، بوش لاستیکی ، دیافراگم PTFE ، دیافراگم پلی اورتان و دیافراگم سیلیکونی را خریداری نمایید.

برخی از افزودنی های رایج ترکیب لاستیک چیست؟

افزودنی‌های لاستیکی می‌توانند شامل موادی مانند مواد کمکی پردازش، آنتی اوزون‌ها، نرم‌کننده‌ها، پرکننده‌ها، رایحه‌ها و مواد پخت‌کننده باشند.

کمک های پردازشی
کمک های پردازشی کاملاً توضیحی هستند. آنها به جنبه های مختلف فرمولاسیون و پردازش کمک می کنند. آنها اغلب انحصاری هستند. معمولاً کمک های پردازش به فرمولاسیون، جلوگیری از چسبیدن ترکیبات لاستیکی و تنظیم سرعت پخت کمک می کند.

آنتی اوزنانت ها
اگر یک محصول لاستیکی انتهایی در خارج یا در تماس مستقیم با نور ماوراء بنفش باشد، ممکن است در اثر قرار گرفتن در معرض به سرعت شکسته یا فرسوده شود. آنتی اوزون ها را می توان به ترکیبات لاستیک اضافه کرد تا شروع ترک و محو شدن ناشی از آسیب ازن را به تاخیر بیندازد.

نرم کننده ها
روان کننده ها ویسکوزیته لاستیک را کاهش می دهند و باعث انعطاف پذیری بیشتر و دستکاری آسان تر می شوند که این امر پردازش و نرمی را بهبود می بخشد. آنها عمدتاً در پردازش پلاستیک استفاده می شوند، اما می توانند به ترکیبات لاستیکی نیز اضافه شوند.

پرکننده ها
پرکننده ها عمدتا برای کاهش هزینه یک فرمول وجود دارند. گاهی اوقات آنها بر خواص فیزیکی تأثیر می گذارند، که ممکن است بسته به کاربرد نهایی شما مطلوب باشد یا نباشد. به عنوان مثال، ممکن است یک پرکننده گران قیمت به یک ترکیب لاستیکی اضافه کنید که استحکام کششی را افزایش می دهد. همچنین ممکن است یک پرکننده ارزان قیمت اضافه کنید که به طور اتفاقی استحکام کششی را کاهش می دهد، اما ممکن است برای استفاده نهایی محصول اهمیتی نداشته باشد.

بوها 
بوی لاستیک معمولی چندان بد نیست، اما گاهی اوقات پس از فرموله شدن لاستیک بوی بدی به مشام می‌رسد. هنگامی که بوی بوی بدی دارد، می توان رایحه را به ترکیب اضافه کرد تا بوی بد را بپوشاند یا خنثی کند.

عوامل درمان
این مهم ترین عنصر در ترکیب لاستیک است. بدون عامل پخت، لاستیک سخت نمی شود. افزودن یک عامل پخت به مواد لاستیکی، پیوندهای متقاطع را در بین هر زنجیره لاستیکی ایجاد می کند و فرآیند پخت را آغاز می کند. گوگرد رایج ترین ماده ولکانیزاسیون در صنعت لاستیک است. اغلب با لاستیک طبیعی، SBR و EPDM استفاده می شود و می تواند برای ولکانیزه کردن در لاستیک های نیتریل و بوتیل استفاده شود.

پراکسید همچنین یک عامل پخت متداول در چندین نوع مختلف لاستیک است، اگرچه به اندازه گوگرد افزودنی محبوب نیست.

ترکیب لاستیک

آیا تهیه مواد افزودنی لاستیکی آسان است؟

قبل از کووید، بله، به دست آوردن تمام ترکیبات لاستیکی لازم ساده بود. با این حال، در 12-24 ماه گذشته، منبع یابی بسیار پیچیده تر شده است. بسیاری از مواد افزودنی از کشورهایی مانند چین و روسیه می آیند که هر دو به ترتیب به دلیل مسائل زنجیره تامین و جنگ در اوکراین و ممنوعیت واردات مرتبط با آن مختل شده اند.

مانند بسیاری از بخش‌های دیگر اقتصاد، تامین‌کنندگان مواد افزودنی قیمت‌ها را افزایش داده و خطوط تولید را جیره‌بندی و حذف کرده‌اند. برخی از شرکت‌ها مقدار کمی از پرکننده را تولید می‌کردند و با توجه به وضعیت زنجیره تامین، تولید را به طور کامل متوقف کردند. کارخانه های دیگر به طور کامل تعطیل شدند.

این بدان معنا نیست که دریافت مواد افزودنی غیرممکن است، یا اینکه صنعت لاستیک دچار اختلالات عظیمی است.

چگونه لاستیک را تقویت می کنید؟

استحکام لاستیک را می توان با افزودن یک پرکننده تقویت کننده مانند کربن بلک به ترکیب بهبود بخشید. کربن بلک، پودری حاوی ذرات ریز عمدتاً کربن است که در اثر احتراق ناقص تولید می شود. کربن بلک دارای نانو ذرات با عملکردهای مختلفی مانند جذب و رسانایی اشعه ماوراء بنفش است. اندازه ذرات و ساختار کربن بلک می تواند بر پراکندگی و سیاهی آن تأثیر بگذارد. به طور کلی، افزایش اندازه ذره یا ساختار باعث کاهش سیاهی ترکیب می شود اما پراکندگی ذرات را بهبود می بخشد.

کربن سیاه چگونه لاستیک را تقویت می کند؟

کربن بلک استحکام، مقاومت در برابر سایش و خواص هوازدگی را افزایش می دهد زیرا اشعه مضر UV را جذب می کند. افزودن کربن سیاه به ترکیب می تواند باعث شکننده شدن مواد شود. برای متعادل کردن این امر، روغن‌هایی مانند روغن‌های فرآوری یا اکستندر به ترکیب اضافه می‌شوند.

اینها همچنین می توانند به عنوان نرم کننده ها، نرم کننده ها یا کمک های پردازش نامیده شوند. افزودن روغن ها به ترکیب مواد خشک کمک می کند و همچنین می تواند با کاهش ویسکوزیته مواد حاصل را آسان تر کند. اکثر ترکیبات لاستیکی حاوی مقدار قابل توجهی از این روغن ها و همچنین کربن بلک هستند تا بدون سفت شدن مواد، استحکام مواد را تا حد امکان افزایش دهند. نسبت کربن سیاه به روغن بسته به هدف مورد نظر لاستیک باید با دقت انتخاب شود.

بیشتر لاستیک ها به دلیل افزودن کربن سیاه رنگ مشکی دارند. سایر پرکننده‌های تقویت‌کننده از جمله رس‌های سفید و پرکننده‌های معدنی و رنگدانه‌ها را می‌توان برای ایجاد ترکیبات رنگی استفاده کرد، اما پرکننده‌های سفید معمولاً تقویت کمتری نسبت به کربن بلک ارائه می‌کنند.

آنتی اکسیدان ها و آنتی اوزونانت ها چیست؟

آنتی اکسیدان ها به محافظت از ترکیب در برابر دماهای بالا در هنگام استفاده و در حالی که ترکیب در حال مخلوط شدن است کمک می کند. این مواد می توانند رادیکال های آزاد موجود در هوا را جذب کنند که می تواند پیوندهای پلیمری را بشکند و عمر مفید ترکیب را کاهش دهد. آنتی اوزون ها از ترکیب در برابر ازن محافظت می کنند و سدی غیر قابل نفوذ در اطراف لاستیک ایجاد می کنند. کربن سیاه دارای خواص آنتی اوزونانت است.

یک ترکیب لاستیکی می‌تواند به یک مخلوط بسیار پیچیده و پیچیده از جمله پلیمرهای لاستیکی، پرکننده‌های تقویت‌کننده، شتاب‌دهنده‌ها، کندکننده‌ها، آنتی اکسیدان‌ها و آنتی اوزون‌ها تبدیل شود. هر یک از این مواد و نسبت آنها می تواند بر ماده نهایی تأثیر بگذارد. ترکیب کننده های لاستیکی به مهارت و دانش زیادی برای ایجاد مخلوط های موفق نیاز دارند. ترکیبات لاستیکی را می توان به روش های مختلفی دستکاری کرد تا ترکیب را برای کار خاص خود تنظیم کند. به عنوان مثال، ترکیبات را می توان در داشتن مقاومت روغن بالا، مقاومت سایشی بالاتر، دمای عملیاتی بالاتر یا مجموعه فشرده سازی کمتر تحت تاثیر قرار داد.

ترکیب لاستیکی

چگونه رنگ لاستیک را تغییر می دهید؟

برای تغییر رنگ لاستیک می توان رنگدانه های رنگی را به ترکیب اضافه کرد. انتخاب یک رنگ می تواند پیچیده باشد و معمولاً توسط یک تکنسین رنگ ماهر انجام می شود. رنگ اغلب می تواند گران ترین عنصر یک ترکیب باشد. بسته به کاربرد مورد نظر لاستیک، انواع مختلفی از رنگ‌ها موجود است. به عنوان مثال، اگر لاستیک برای استفاده در فضای باز در نظر گرفته شده است، باید از رنگ های بادوام تر استفاده شود.

هنگام انتخاب رنگ، توجه به سایر مواد تشکیل دهنده ترکیب نیز مهم است. خاک رس سفید و پرکننده های معدنی باید در ترکیبات رنگی استفاده شوند که نسبت به کربن سیاه مقاومت کمتری دارند و سطح یکسانی از محافظت در برابر اشعه ماوراء بنفش را ارائه نمی دهند. نئوپرن در رنگ‌های مختلف موجود است و ترکیب لاستیکی غیر مشکی موجود در بازار است که همان سطوح دوام را ارائه می‌دهد.

اختلاط لاستیک چیست؟

مواد تشکیل دهنده یک ترکیب در فرآیندی به نام مخلوط کردن ترکیب می شوند. این فرآیند بخش مهمی از تولید لاستیک است. اختلاط باید به خوبی کنترل شود. سازگار و انجام شده توسط تکنسین رنگ برای دستیابی به خواص مطلوب فرمول لاستیک.

پراکندگی و توزیع خوب مواد در داخل ترکیب برای دستیابی به محصولات نهایی با کیفیت خوب و یکنواخت ضروری است. توزیع یک ترکیب به میزان یکنواخت مخلوط شدن ذرات از مواد مختلف و همگنی کلی مواد لاستیکی اشاره دارد. با توزیع بهینه، ذرات هر ماده تا حد امکان از یکدیگر دور خواهند شد. در عوض، پراکندگی نشان می دهد که ذرات چقدر یکنواخت هستند. اگر آنها در کنار هم جمع شوند، به این معنی است که آنها به اندازه کافی پراکنده نیستند. مواد جامد مانند پرکننده ها باید برای دستیابی به پراکندگی بهینه تجزیه شوند. ممکن است یک ترکیب به خوبی توزیع شود اما پراکنده ضعیف باشد و بالعکس. 

اختلاط لاستیکی داخلی چیست؟

در یک میکسر داخلی، مواد مرکب در یک محفظه از طریق یک قیف که دو روتور داخل آن است، به هم اضافه می‌شوند. این روتورها می توانند نیروهای برشی ایجاد کنند که ترکیبات ترکیبی را مخلوط می کند. این روش به طور موثر ذرات را در ترکیب پراکنده و توزیع می کند و منجر به یک محصول نهایی یکنواخت و با کیفیت می شود.

میکسرهای داخلی مانند «اینترمیکس» یا «بانبری» ماشین‌های صنعتی برای ترکیب مواد لاستیکی هستند.

برای فرمولاسیون های پیچیده، فرآیند اختلاط معمولاً در مراحل انجام می شود. در ابتدا مواد لاستیکی به تنهایی به محفظه اضافه می شود. سپس سایر مواد ترکیب کننده را یکی یکی به مخلوط کن اضافه می کنند.